fbpx Skip to content
Zmiana blisko Ciebie!
Zmiana blisko Ciebie!

nasze bohaterki i bohaterowie

Historia Patryka

fot. Michalina Kuczyńska

Opowiedz nam o sobie – czym zajmujesz się w kontekście edukacji antydyskryminacyjnej?

Prowadzę warsztaty antydyskryminacyjne i antyprzemocowe dla dzieci, nastolatków i osób dorosłych oraz edukuję w przestrzeni internetowej. Zajmuję się też językiem inkluzywnym oraz redefiniowaniem męskości i chłopięcości – szczególnie prowadząc warsztaty antyprzemocowe dla chłopców i chłopaków w metodzie SZTAMA.

Czym jest dla Ciebie ta nowa, redefiniowana męskość i chłopięcość?

No tak, wspominam o redefiniowaniu, ale tak naprawdę marzę o tym, by każda definicja, która nie zakłada przemocy czy wyższości, była po prostu definicją męskości i chłopięcości. Mam z tyłu głowy refleksję z ankiet ewaluacyjnych po warsztatach, gdzie jeden z nastolatków napisał, że “może być chłopakiem po swojemu”. To właśnie jest dla mnie męskość i chłopięcość – życie w zgodzie ze sobą i bycie we własnej definicji – bez spełniania patriarchalnego wzorca.

Nowa męskość jest wrażliwa i czuła, pełna troski i zrozumienia. Moim zdaniem rozpaczliwie potrzebujemy czułości. Męskość może być i silna, i słaba – ważne, by nie opierała się na przemocy. Mężczyźni mogą chcieć założyć rodzinę, ale nie muszą. Mogą tworzyć relacje romantyczne i seksualne, ale nie muszą. Mogą nie mieć siły, mogą zapłakać i pogadać z innymi o tym, jak się mają.

Dużo mówi się ostatnio o kryzysie męskości, nierzadko próbuje się wskazywać winnych czy winne tego stanu? Jak Ty – doświadczony działacz – oceniasz ten dyskurs?

Unikam kategorii „kryzysu męskości” czy – równie nośnej – „toksycznej męskości”. Ostatnio często spotykam się z tymi pojęciami w kontekście konfrontacyjnym. Nagle pojęcie „kryzysu męskości” jest jasnym poglądem i wymaga opowiedzenia się po jakiejś stronie. Gdy popularne portale wrzucają posty o „kryzysie męskości”, liczba komentarzy jest olbrzymia, a ich treść – często pokazująca zero-jedynkowe myślenie o męskości. Choć pojawia się w nich pewna różnorodność, dla mnie najbardziej widoczne są dwa wątki:

  1. cechy czy zjawiska, które świadczą o „toksyczności” męskości, są z założenia męskie (siła i przemoc to cechy mężczyzny, po prostu, bez nadawania temu oceny);
  2. męskość jest po prostu zła – każda, i nie ma co dawać jej przestrzeni (takie zjawisko nazywamy mizoandrią, analogicznie do bardziej popularnej mizoginii).

Gdzieniegdzie przebijają się głosy o męskości feministycznej – i to jest mi najbliższe.

Dla mnie kategoria męskości jest ważna, tak samo jak ważna jest kategoria kobiecości i wszystko, co znajduje się poza tym binarnym podziałem. Żyjemy w społeczeństwie, w którym istnieje całe spektrum tożsamości płciowych, i przeżywanie ich oraz wszystkie doświadczenia z tym związane są ważne.

Lubię hasło, że “przyszłość jest niebinarna”, ale mam świadomość, że potrzeba kategorii, o których wspominam wyżej, ponieważ pomagają nam obrazować rzeczywistość. Mam jednak osobisty postulat, by nie były to kategorie, które są względem siebie opozycyjne i oparte na kontraście.

Gdybym miał opowiedzieć o sobie, to przed Szkołą Trenerów Antyprzemocowych SZTAMA wiedziałem, że jestem cispłciowym mężczyzną. Natomiast nie powiedziałbym o sobie “męski”, bo “męskość” jako cecha wiązała się dla mnie z siłą, władzą, a dodatkowo jakoś mnie uwierała (tak, jakbym się wstydził tego, że jestem mężczyzną). Jednak praca w gronie innych mężczyzn i praca nad męskością pokazała mi, że mimo tego, że nie jestem groźny, silny, dobrze zbudowany, to nadal mogę być męski. Mam poczucie, że brzmi to trochę banalnie, ale dla mnie to było niesamowite odkrycie.

Pracując z chłopcami i mężczyznami widzę, że wielu z nich ma podobnie jak ja wtedy. Mam wrażenie, że boją się powiedzieć: ”Lubię to, że jestem mężczyzną”. Częstą obawą jest to, że taka deklaracja byłaby jakoś wbrew feminizmowi. W moim rozumieniu feminizmu jest miejsce dla każdej istoty. 

W moim rozumieniu feminizmu jest miejsce dla każdej istoty.

fot. Michalina Kuczyńska

To, co opowiadasz, jest bardzo ciekawe i jakoś poruszające. Opowiesz nam więcej o tym, na czym polega metoda SZTAMA? Jak pracujecie z chłopakami?

Najogólniej mówiąc, SZTAMA to antyprzemocowa metoda pracy z chłopcami i chłopakami w wieku szkolnym na rzecz budowania pozytywnej męskości. Ale to oczywiście dużo więcej! Dla mnie SZTAMA to przede wszystkim bezpieczna przestrzeń, w której chłopacy mogą usiąść w kręgu i rozkminiać rzeczy wokół tematu męskości, relacji z drugą osobą, a także wątku przemocy.

Wspólnie z kotrenerem dajemy im narzędzia, facylitujemy rozmowy. Najważniejsze jest jednak, że to oni mają głos – mogą podzielić się tym, jak widzą i pojmują świat. Ich potrzeby bywają różne, więc każdy warsztat jest zupełnie inny. Jednak jest jedno, co łączy wszystkich tych chłopaków, których miałem okazję poznać – to olbrzymia potrzeba rozmowy i bliskości. To nie tylko moja obserwacja, ale też informacje zwrotne na zakończenie warsztatów – uczestnicy najbardziej doceniają fakt, że mogli się usłyszeć i porozmawiać. 

A co z polską szkołą? Czy Twoim zdaniem to jest przestrzeń, gdzie można wprowadzać nowe wzorce męskości?

To trudne pytanie. Chciałbym na nie odpowiedzieć: no pewnie! Ale wiem, że to nie jest takie proste. Chłopaki nie chcą być takie jak starsze pokolenia, ale jednocześnie te nowe wzorce i zachowania testują w grupie rówieśniczej, między sobą (o ile w ogóle to robią). W szkołach są osadzeni w rolach, które narzucił im system – jeśli ktoś na start dostał etykietę “klasowego błazna”, zostanie nim do końca. Najbardziej wysportowany chłopak zawsze będzie pokazywał na w-f, jak dobrze wykonać przewrót w przód. Wrażliwy chłopak będzie ciągle słyszał, że jest na swój sposób wyjątkowy.

Mam doświadczenie pracy w technikach, ale też w prywatnych szkołach w Warszawie i niestety bardzo dużo zależy od wartości promowanych w szkole. Są takie szkoły, które wspierają różnorodność, i tam jest zdecydowanie więcej przestrzeni na niestereotypową męskość. Są też takie placówki, które mówią o sobie, że są tolerancyjne, ale mimo tych deklaracji nie ma tam miejsca na to, co “inne”. A już najwięcej możemy zobaczyć w takich mikrokomentarzach, które przesycone są stereotypowym postrzeganiem męskości, a które padają z ust kadry pedagogicznej.

Wiemy już, że prowadzisz swoje zajęcia w ramach edukacji nieformalnej. Czy zdarza Ci się też wchodzić z warsztatami do szkół? Z jakim odzewem spotyka się taka oferta?

Zdarza się! Najczęściej są to warsztaty antydyskryminacyjne, zajęcia dotyczące komunikacji oraz właśnie warsztaty antyprzemocowe SZTAMA. Podczas tych ostatnich rozmawiamy z chłopakami o ich doświadczeniu bycia chłopakiem, postrzeganiu męskości, przemocy i jej przeciwdziałaniu, o asertywności itd. Coraz częściej udaje się dotrzeć do szkół publicznych, co wydarza się m.in. dzięki temu, że Fundacja HerStory tworzy wspaniałe projekty. Często spotykamy się z sytuacją, w której dyrekcja chce przeprowadzić takie warsztaty, ale nie może sobie na nie pozwolić z przyczyn finansowych. Staramy się pamiętać o tych szkołach w ramach projektów realizowanych z dotacji, doceniając, że dyrektorki i dyrektorzy – podobnie jak my – widzą olbrzymią potrzebę takich działań. Oczywiście obserwuję też sytuacje zgoła inne.

Zdarza się, że na podstawie zaproszenia ze sformułowaniem „warsztaty antyprzemocowe” oczekuje się od nas, że będziemy mówić chłopakom, że „mają nie być tacy przemocowi”. Tym samym wskazuje się ich jako winnych wszelkiej przemocy, co nie jest zgodne z naszą filozofią. Oczywiście wątek przemocy przenika przez dużą część warsztatów, ale dla nas istotna jest przede wszystkim przestrzeń dla chłopców – żeby opowiedzieli, jak rozumieją przemoc, żebyśmy ją wspólnie definiowali i uczyli się rozpoznawać zachowania przemocowe. Po warsztatach docierają do nas głosy, że chłopcy chwalą to, co się działo. Opowiadając wrażenia kadrze szkoły, wydaję się bardzo zadowoleni.

Już mówiłem o tym wcześniej, ale chcę podkreślić, że każdy warsztat to inne wydarzenie. Każda grupa ma inne potrzeby, ale wszyscy rozpaczliwie potrzebują wysłuchania, bo w szkole nie ma na to przestrzeni. 

To właśnie jest dla mnie męskość – bycie takim, jakim chce się być – bez spełniania patriarchalnego wzorca. Nowa męskość jest wrażliwa i czuła, pełna troski i zrozumienia. Moim zdaniem rozpaczliwie potrzebujemy czułości.

fot. Michalina Kuczyńska

Chłopaki zawsze kończą warsztaty zadowolone. Mówią i piszą m.in.:

  • “Dowiedziałem się, że mogę pokazywać emocje.” 
  • “Przyszedłem, żeby ominąć lekcje, a okazało się, że wiele się nauczyłem i usłyszałem wiele głosów.”
  • “Sami decydujemy o tym, jakimi mężczyznami jesteśmy/chcemy być.”
  • “Poznałem różne formy męskości i różnice między nimi.”
  • “Pozytywnie się zaskoczyłem. Myślałem, że to będzie nudne, a było bardzo ciekawe.”
  • “Dowiedziałem się, że wszyscy mamy emocje i uczucia.”
  • “Zgoda i wyrażanie siebie są ważne.”
  • “Nie muszę być stereotypowym mężczyzną.”
  • “Jestem prawdziwym mężczyzną.”

Wspominałeś, że pracujesz z osobami w różnym wieku. W jaki sposób możesz scharakteryzować grupy – chłopców, młodzieży (chłopaków), dorosłych mężczyzn? Czy trudności są podobne, czy pojawiają się różnice pokoleniowe? Jeśli tak, to jakie?

Jeśli chodzi o obszar męskości, warsztatowo raczej pracuję z chłopakami w wieku szkolnym, czyli do 20. roku życia. Starszych mężczyzn spotykam na warsztatach antydyskryminacyjnych (trzeba jednak dodać, że mężczyźni rzadko się na nich pojawiają) albo przy innych okazjach związanych z edukacją równościową. Mam też doświadczenie uczestnictwa w Szkole Trenerów Antyprzemocowych SZTAMA, o której wspominałem wcześniej, i to była szkoła adresowana do mężczyzn. Ja widzę różnicę. Nie przepadam za kategorią pokolenia, ale widzę, że chłopacy dostrzegają to, co jest niepożądanego w patriarchalnej męskości, i jej nie chcą.

Widzę też różnicę np. przypominając sobie, jacy byli moi rówieśnicy, gdy byłem w wieku uczestników. Mam takie poczucie, że zwiększyła się wiedza na temat osób nieheteronormatywnych. To jest temat, który w rozmowie o męskości jest bardzo ważny i pojawia się często. Mam jednak poczucie, że chłopcy w ogóle nie kwestionują tego, że orientacje seksualne są różne. Mają różne opinie i często niewiele wiedzy na temat działań queerowych osób aktywistycznych. Jednocześnie jednak sam fakt istnienia różnych orientacji nie jest dla nich niczym zaskakującym – widzą, że osoby LGBTQ+ istnieją, większość chłopaków o tym mówi. 

Część uczestników warsztatów SZTAMA rozumie potrzebę feminizmu, a dzięki zagłębieniu się w temat mogą ją przegadać z innymi. Zdarzają się nieporozumienia, najczęściej wynikające z niewiedzy, natomiast sama potrzeba równouprawnienia kobiet i mężczyzn jest dla części z nich niepodważalna. 

Młodzi chłopcy (a właściwie, jak pokazują kolejne badania i raporty, generalnie młode osoby) czują się bardzo osamotnieni i to wybrzmiewa na warsztatach. No i chłopaków też wkurza to, że ktoś chce na siłę umieścić ich w rolach, w których nie chcą być (wielu z nich)! 

ciąg dalszy tekstu poniżej

Powiązane z tą historią

infografika_dyskryminacja_w_szkole_dyskryminacja v2
Dyskryminacja w szkole - obecność nieusprawiedliwiona
Infografiki na podstawie raportu TEA "Dyskryminacja w szkole - obecność nieusprawiedliwiona".
sztama
Sztama - warsztaty antyprzemocowe dla chłopaków
Poznaj inicjatywę fundacji Herstory.
9ac7cea99a8b6ecada78a566bc265253
Jak rozmawiać, gdy w grę wchodzą wartości?
Podcast "Tolerancja to za mało" Polskiej Akcji Humanitarnej

Dostępna transkrypcja

a28d25f344e606cf4f128cd22c1a2091
Kierowczyni, chirurżka, gościni, czyli po co nam feminatywy?
Podcast #todziała
okładka YT s01e07
Skąd agresja u dzieci?
Odcinek podcastu "Kalejdoskop Równości" (dostępny także w PJM)

Dostępne tłumaczenie w Polskim Języku Migowym (PJM)

Dostępne napisy

Dostępna transkrypcja

Z jakiego działania jesteś najbardziej dumny? Opowiedz nam, proszę, o konkretnej sytuacji, gdy miałeś poczucie, że to, co robisz, jest ważne? 

Mogę szczerze powiedzieć, że jest ich wiele. Często mówię uczestnikom i uczestniczkom, że zachęcam do korzystania z pierwszej myśli, więc sam też tak zrobię. Na jednych warsztatach od początku wyczuwaliśmy transfobię (w sali był obecny transchłopak). Padały różne transfobiczne hasła. Reagowaliśmy stanowczo, ale przede wszystkim sprawdzaliśmy emocje i podstawy, z których wywodzą się takie komentarze.

Nie będę zdradzał szczegółów, ale w rundzie końcowej jeden z uczestników, który używał takiej transfobicznej narracji, powiedział, że dzięki tym warsztatom zrozumiał, jak mogą czuć się osoby niecispłciowe i że już nie chce taki być. To są te małe rzeczy, dla których robię edukację antydyskryminacyjną. Wiem, że kropla drąży skałę, a mam przykłady, że wydrążyła olbrzymi otwór.

Wielu chłopaków też wkurza to, że ktoś na siłę chce ich umieścić w rolach, w których nie chcą być!

fot. Michalina Kuczyńska

W takim razie trzymamy kciuki za więcej takich historii. Wielkie dzięki za podzielenie się Twoim doświadczeniem. Czy możesz na koniec powiedzieć, gdzie Cię znaleźć? I gdzie znaleźć Sztamę? 

Dzięki za zaproszenie do rozmowy! Znajdziecie mnie w Internecie albo na sali warsztatowej! Zaglądajcie do Fundacji HerStory i wyszukujcie innych trenerów SZTAMY, którzy działają w różnych miejscach. Ja najczęściej współpracuję z Bartkiem Rydzewskim i Kamilem Błochem. Jestem z Poznania, ale jeżdżę po całej Polsce, ostatnio najczęściej bywam na Dolnym Śląsku i w Warszawie. Lubię jeździć pociągami i autobusami, więc przyjadę w różne miejsca – dawajcie znać 🙂 Można za pośrednictwem moich mediów społecznościowych: Facebook i Instagram.

Dzięki. A my dorzucamy stronę Fundacji HerStory, z którą czasem współpracujemy jako TEA (link) 😊

Rozmawiała: Lidia Prokopowicz, Redakcja i korekta: Małgorzata Jonczy-Adamska

Poznaj kolejne inspirujące historie

MIS_5655
Historia Marii
Jak wygląda edukacja antydyskryminacyjna w codziennej pracy z dziećmi?
MIS_7595
Historia Patryka
Jaka jest dzisiejsza męskość? I jak mogą mieć się do siebie męskość i feminizm? Poznaj historię Patryka, który jest trenerem antyprzemocowym.
MIS_5715
Historia Marceliny
Z Marceliną rozmawiamy o tym jak tworzyć ofertę kulturalną bez dyskryminacji.
MIS_5815
Historia Emilii
Emilia opowiada nam o swoich różnorodnych doświadczeniach z zakresu wolontariatu i aktywizmu.
MIS_5692
Historia Tomka
Tomek opowiada nam o reagowaniu na dyskryminację i działaniu na rzecz równości w codziennych sytuacjach.
MIS_5851
Historia Iwony
Iwona udowadnia, że dostępność to temat, który może odmienić życie wielu osób. Dowiedz się jak to robi!
DSC01397
Historia Joanny
Joanna dzieli się z nami swoimi sposobami na działania antydyskryminacyjne.

Zainspiruj się do działania

pexels-ivan-samkov-4240503
Newsletter TEA
Nasz newsletter tworzymy z myślą zarówno o specjalistach i specjalistkach, jak i o osobach dopiero zaczynających swoją przygodę z tematyką edukacji antydyskryminacyjnej. Dołączysz do nas?
Kolorowanki_TydzienEA2022_słońce bez napisu
Kolorowanki Tygodnia dla EA 2023
Porozmawiaj z dziećmi i narysujcie wymarzoną zmianę na rzecz równości! Dostępne trzy różne wzory kolorowanek.
logoObszar roboczy 1
Logo Tygodnia dla EA
Organizujesz akcję w ramach Tygodnia dla EA? Jeśli potrzebujesz, możesz pobrać logo akcji.
plakat prevpodstawowy kolorowy
Plakaty Tygodnia dla EA 2023
Okaż swoje wsparcie. Wydrukuj nasze plakaty wspierające Tydzień dla EA 2023! Dostępna wersja kolorowa i czarno-biała.
library prev
Posty i nakładki Tygodnia dla EA 2023
Okaż swoje wsparcie. Pobierz nasze posty i nakładki na zdjęcie wspierające Tydzień dla EA 2023! Dostępne różne wzory.
1
Dedykowane szkolenia antydysykryminacyjne
Specjaliści zrzeszeni w Towarzystwie Edukacji Antydyskryminacyjnej mogą przygotować szkolenie indywidualnie skrojone pod potrzeby Twojej organizacji - niezależnie czy reprezentujesz szkołę, biznes, samorząd czy inną instytucję.
alexander-shatov-_tF3vug2FhQ-unsplash (1)
O edukacji antydyskryminacyjnej w lżejszy, codzienny sposób. Bądź z nami na Instagramie!
alexander-shatov-CTZhGbSxWLI-unsplash (1)
Wszystko co ważne znajdziesz na naszym Facebooku! Warto nas obserwować - dołączysz?
hannah-busing-Zyx1bK9mqmA-unsplash
Równościowe Towarzystwo
Dołącz do naszej grupy na Facebooku, gdzie w zaufanym gronie wspieramy się w codziennych działaniach na rzecz równości!

A może weźmiesz udział w jednym z polecanych wydarzeń?

Wewnątrzszkolna procedura antydyskryminacyjna
od 15 maja 2023 (pon.)
do 21 maja 2023 (niedz.)
na żywo w mazowieckie
Warsztaty dla sojuszniczek_sojuszników społeczności LGBTQ+
od 15 maja 2023 (pon.)
do 31 sierpnia 2023 (czw.)
na żywo w wielkopolskie
Zajęcia antydyskryminacyjne dla osób uczniowskich
od 15 maja 2023 (pon.)
do 19 maja 2023 (pt.)
na żywo w śląskie

W ramach naszej akcji przygotowaliśmy dla Ciebie nie tylko historie, ale także darmowe publikacje i materiały!

Skip to content