Seminarium „Strategie walki o prawa kobiet w czasach backlashu – prawa reprodukcyjne”

Serdecznie zapraszamy do zapisów na seminarium online „Strategie walki o prawa kobiet w czasach backlashu – prawa reprodukcyjne”

Spotkanie odbędzie się 15 grudnia w godzinach 17:30-20:00 na platformie zoom.

Podczas spotkania gościnie podzielą się z nami swoimi perspektywami na walkę o prawa reprodukcyjne w Polsce i na świecie. Wspólnie zastanowimy się nad strategiami walki o prawa kobiet, omówimy obecne protesty i porozmawiamy na temat priorytetów na teraz i o tym, co jest najważniejsze w długoterminowej perspektywie.

Prelegentki:
dr hab. Magdalena Grabowska – socjolożka, pracuje w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN. Badaczka historii ruchów emancypacyjnych i feministycznych w Polsce po 1945 i 1989 roku. 

Aleksandra Magryta – feministka i aktywistka LGBT, trenerka antydyskryminacyjna, związana z organizacjami społecznymi. Koordynuje działaniami Wielkiej Koalicji za Równością i Wyborem, pracuje w Federacji na rzecz Kobiet i Planowania Rodziny. Członkini TEA.

Natalia Broniarczyk – feministka, współzałożycielka Aborcyjnego Dream Teamu i Aborcji Bez Granic. Badaczka strategii pomagania sobie w aborcjach w krajach, w których aborcja jest trudno dostępna, doktorantka ISNS UW. Na co dzień pomaga w aborcjach.

Lana Dadu – feministka, aktywistka, organizatorka krakowskich ulicznych protestów, Krakowski Strajk Kobiet

Spotkanie zostanie nagrane i z napisami udostępnione na mediach społecznościowych TEA.

[Obrazek przedstawia plakat Oli Jasionowskiej – figurę kobiety przepasanej biało-czerwoną flagą z czerwoną błyskawicą na torsie, oraz tytuł i datę wydarzenia]

Zapraszamy na warsztat „Praca z historiami”

Jeżeli jesteś nauczycielką lub edukatorem, i chcesz przyjrzeć się, jak niemiecka organizacja Cultures Interactive pracuje z przeciwdziałaniem przemocy motywowanej uprzedzeniami i prawicową radykalizacją wśród młodzieży, serdecznie zapraszamy Cię na warsztat PRACA Z HISTORIAMI.

Termin: 19-20 września 2020 (sobota – niedziela)
Miejsce: Warszawa
Uczestnictwo w warsztacie jest bezpłatne, ilość miejsc ograniczona.

Szczegóły dotyczące tego, czym jest „Praca z historiami” oraz tego, w jaki sposób można się zgłosić na warsztat znajduje się w poniższym zaproszeniu.

Zgłoszenia przyjmowane są w tym formularzu.

[zdjęcie pochodzi od Cultures Interactive]

Solidarność, Konfrontacja, Troska. O nienawistnym oporze (backlash) i strategiach radzenia sobie z nim

Choć w języku polskim nie funkcjonuje żaden przyjęty odpowiednik angielskiego sformułowania backlash, to jego skutków w coraz większym stopniu doświadczają osoby należące do różnych mniejszości, ich rodziny i bliscy. Nie tylko indywidualne odczucia, ale także badania społeczne, monitoring prawa oraz opinie międzynarodowych instytucji wskazują, że siła backlashu – czyli narastającego oporu wielkich struktur społecznych przed zmianą – rośnie. Tymczasem backlash pojawia się zawsze wtedy, gdy wzrasta tempo progresywnych zmian społecznych i można go odebrać także jako niezbity dowód na to, że widoczność i prawa poszczególnych mniejszości skutecznie wchodzą do głównego nurtu. Jednocześnie doświadczenie oporu tych struktur jest bardzo trudne i kosztowne dla osób, którym na tej zmianie zależy.

Na dwudniowym seminarium on-line chcemy przyjrzeć się temu pojęciu zarówno z teoretycznej perspektywy (I dzień), jak i porozmawiać o takich strategiach radzenia sobie z tym zjawiskiem i jego konkretnymi aktami, które nie odwołują się do retoryki przemocy (II dzień).

Na spotkaniu dowiesz się oraz podyskutujesz o tym:

  • skąd wzięło się pojęcie backlashu, jaka jest jego geneza i definicja;
  • jak może wyglądać backlash w skali globalnej, w postaci sprawnie zorganizowanego ruchu czy organizacji;
  • jakie są ciekawe, skuteczne inicjatywy, które mogą być reakcją na backlash, a które jednocześnie nie odwołują się do retoryki przemocy;
  • w jaki sposób aktywistki i aktywiści, pracownicy i pracownice, wolontariuszki i wolontariusze oraz grupy i organizacje mogą i powinny  wspierać dobrostan i regenerowanie aktywistycznych wspólnot ze skutków backlashu.

Spotkanie jest adresowane do osób zaangażowanych w działania na rzecz praw człowieka i przeciwdziałających dyskryminacji, które są zainteresowane strategiami radzenia sobie z backlashem i które podzielają perspektywę praw człowieka.

Liczba miejsc na spotkanie jest ograniczona. Zastrzegamy sobie prawo do wyboru osób uczestniczących na podstawie Państwa odpowiedzi w rubryce „Dlaczego chcę wziąć udział w spotkaniu”. Z grona osób wskazanych powyżej, w pierwszej kolejności zaprosimy te, które są zainteresowane uczestnictwem w 2 dniach spotkania.

PROGRAM SEMINARIUM

6 lipca 2020 (poniedziałek), godz. 13.00-16.15 Rys historyczny, ramy teoretyczne i globalne spojrzenie na zjawisko backlashu

13:00 – 13:30             Powitanie i otwarcie spotkania

Natalia Sarata, Towarzystwo Edukacji Antydyskryminacyjnej, fundacja RegenerAkcja – facylitacja spotkania

13:30 – 14:30             Rys historyczny i teoretyczne ramy zjawiska backlashu

dr Magda Grabowska, IFIS PAN

Prezentacja i dyskusja

14:30 – 14:45             Przerwa

14:45 – 15:45             Jak organizacje zwalczające ruchy na rzecz praw człowieka działają w wymiarze globalnym

Klementyna Suchanow

Prezentacja i dyskusja

15:45 – 16:15             Podsumowanie dnia

7 lipca 2020 (wtorek), godz. 13.00–16.15 Solidarność, konfrontacja, troska – odpowiedzi i strategie radzenia sobie backlashem

13:00 – 13:15             Rozpoczęcie II dnia spotkania

Natalia Sarata, Towarzystwo Edukacji Antydyskryminacyjnej, fundacja RegenerAkcja – facylitacja spotkania

13:15 – 13:45             Wątek Solidarność

Performens „Nie będzie innego” – odpowiedź na ksenofobię wobec Ukraińców i Ukrainek

Anna Dąbrowska, Stowarzyszenie HomoFaber

Piotr Tyma, Związek Ukraińców w Polsce

Prezentacja i dyskusja

13:45 – 14:15             Wątek Konfrontacja

Akcje Queerowa potańcówka na Patelni” i „Prowokacja ideologii LGBT” – odpowiedź na homofobię i transfobię

Łania i Margot, „Stop Bzdurom”

Prezentacja i dyskusja

14:15 – 14:30             Przerwa

14:30 – 15:00             Wątek Troska

Działania Stowarzyszenia „My, Rodzice” – odpowiedź na homofobię i transfobię

Dorota Stobiecka, Stowarzyszenie „My, Rodzice”

Prezentacja i dyskusja

15.00 – 16.00             Wątek Troska

Backlash jako wyczerpywanie nas walką

Natalia Sarata, fundacja RegenerAkcja

Sesja poświęcona wpływowi backlashu na dobrostan indywidualnych aktywistek i aktywistów antydyskryminacyjnych i całych społeczności aktywistycznych z mniejszości oraz o sposobach wspierania tego dobrostanu

16.00 – 16.15  Podsumowanie seminarium

Opisy prelegentów i prelegentek:

dr Magdalena Grabowska – socjolożka, badaczka ruchów emancypacyjnych i historii feminizmu w Europie Wschodniej. Wykładowczyni w Szkole Nauk Społecznych IFIS PAN i Gender Studies w IBL PAN

Klementyna Suchanow – pisarka, tłumaczka, aktywistka Ogólnopolskiego Strajku Kobiet. Autorka książki „To jest wojna. Kobiety, fundamentaliści i nowe średniowiecze”.

Anna Dąbrowska – aktywistka na rzecz praw człowieka, animatorka społeczna, prezeska lubelskiego Stowarzyszenia Homo Faber, performerka. Od 2019 roku w ramach partnerstwa Stowarzyszenia Homo Faber i Galerii Labirynt w Lublinie prowadzi program „Niewidzialni mieszkańcy”, którego celem jest opracowanie modelu włączania – standardów włączania migrantów i uchodźców mieszkających w Lublinie.

Informacje organizacyjne

Zgłoszenie uczestnictwa w seminarium prosimy przesyłać korzystając
z formularza: https://tea.org.pl/solidarnosc-konfrontacja-troska-zgloszenia-na-seminarium/.

Na Państwa zgłoszenia czekamy do 2 lipca 2020 (czwartek). Z osobami zaproszonymi do uczestnictwa w seminarium skontaktujemy się drogą mailową 3 lipca 2020 (piątek).

W przypadku jakichkolwiek pytań prosimy o kontaktowanie się z Magdaleną Chustecką, koordynatorką projektu, na adres m.chustecka@tea.org.pl.

***

Spotkanie jest częścią międzynarodowego projektu Central and Eastern European Network for the Prevention of Intolerance and Group Hatered (CEE Prevent Net), finansowanego ze środków Komisji Europejskiej oraz Funduszu Weszechradzkiego.

Projekt jest objęty patronatem Rzecznika Praw Obywatelskich.

Miejsce edukacji antydyskryminacyjnej jest w szkole. Ruszył proces sądowy

Przed Sądem Okręgowym w Warszawie ruszył dzisiaj proces o naruszenie dóbr osobistych, który była pełnomocniczka rządu ds. równego traktowania, prof. Małgorzata Fuszara wytoczyła Stowarzyszeniu Rodzin Wielodzietnych Warszawy i Mazowsza. To pierwsza z serii spraw sądowych, przeciwko Stowarzyszeniu, w którą zaangażowane są trzy organizacje i cztery osoby prywatne.

Początek tej sprawy sięga roku 2016. Wówczas do 20 tysięcy szkół w całej Polsce Stowarzyszenie Rodzin Wielodzietnych Warszawy i Mazowsza wysłało list, którego celem było zastraszenie szkół i powstrzymanie ich przed prowadzeniem edukacji antydyskryminacyjnej. W liście zaatakowane zostały organizacje społeczne: Fundacja na Rzecz Różnorodności Społecznej (FRS), Kampania Przeciw Homofobii (KPH) i Towarzystwo Edukacji Antydyskryminacyjnej (TEA) oraz konkretne osoby, w tym prof. Małgorzata Fuszara. Stowarzyszenie napisało m.in., że „esencją EA [edukacji antydyskryminacyjne] jest skrajny brak tolerancji i dyskryminacja większości rodziców za ich poglądy”, a „niszczenie psychiki, demoralizację i deprawację młodych ludzi nazywa się dobrem” – a to jedne z najłagodniejszych sformułowań zaczerpniętych z pisma. Cel, który przyświecał Stowarzyszeniu był jasny – zamknąć szkolne drzwi przed edukacją równościową.

Od listu do sądu

Wymienione w liście Stowarzyszenia Rodzin Wielodzietnych Warszawy i Mazowsza osoby i organizacje podjęły próbę polubownego rozwiązania sprawy. Bez skutku. Stowarzyszenie odmówiło zaprzestania publikacji listu, a w sprawę zaangażowało się Ordo Iuris. Ostatecznie sprawa trafiła do sądu, co było możliwe dzięki zbiórce publicznej i kwocie 17 200,00 zł zebranej z wpłat 354 osób w zaledwie 72 godziny (link do zbiórki: https://pomagam.pl/NgosyDlaSzkol). Dzisiaj odbyła się pierwsza z serii rozpraw.  W trakcie posiedzenia do postępowania dołączyły także: po stronie powódki Polskie Towarzystwo Prawa Antydyskryminacyjnego, a po stronie pozwanego Fundacja Pro Prawo do Życia, Fundacja  Życie i Rodzina oraz Stowarzyszenie „Rodzice chronią dzieci”. Sąd Okręgowy wysłuchał obu stron i wyznaczył terminy kolejnych rozpraw, w trakcie których przesłuchani zostaną świadkowie. Wyniki dzisiejszej rozprawy potwierdzają prezentowane przez nas stanowisko, że Stowarzyszenia dopuściło się bezprawnego naruszenia dóbr osobistych prof. Małgorzaty Fuszary. Informacje rozpowszechniane przez Stowarzyszenie były sprzeczne z rzeczywistością, oparte na domysłach, a nie na rzetelnych źródłach, obraźliwe, a ich pełny uprzedzeń oraz nieprawdziwych, niesprawiedliwych stereotypów język i forma nie mogą być akceptowalne w dyskursie publicznym. Postępowanie Stowarzyszenia nie ma, w naszej ocenie, oparcia w przepisach prawa. – tak dzisiejsze posiedzenie sądu komentuje mec. Jakub Turski, który prowadzi sprawę pro bono w  ramach programu „Pro Bono dla równości”  Polskiego Towarzystwa Prawa Antydyskryminacyjnego.

 

Walcząc o edukację antydyskryminacyjną walczymy o młodzież

Nakłanianie szkół do tego, aby nie prowadziły zajęć o przeciwdziałaniu przemocy i wykluczeniu naraża na niebezpieczeństwo dzieci – szczególnie te, które na co dzień doświadczają wyzwisk i niechęci ze strony rówieśników m.in. ze względu na swój wygląd, pochodzenie czy status materialny. Nie ma na to naszej zgody – wyjaśnia Agnieszka Kozakoszczak z Fundacji na  rzecz Różnorodności Społecznej. Na potencjalnie negatywny wpływ działalności takich organizacji jak Stowarzyszenie Rodzin Wielodzietnych Warszawy i Mazowsza zwracają również uwagę reprezentantki Towarzystwa Edukacji Antydyskryminacyjnej: Nauczycielki i nauczyciele, z którymi mamy kontakt podkreślają, że w ich szkołach gorzej traktowane są dzieci z mniej zamożnych rodzin, wyróżniające się wyglądem, z niepełnosprawnością; na korytarzach szkolnych wyzywają się słowami „Downie”, „wielorybie”, „pedale”. Dzieci, które doświadczają takich zachowań przez dłuższy czas nie chcą chodzić do szkoły, mają gorsze oceny. Ich rodzice nierzadko podejmują decyzję o przeniesieniu ich do innej klasy czy szkoły. Zdarza się, że dzieci te chorują na depresję, podejmują próby samobójcze. – mówią Dorota Bregin i Aleksandra Kacprowicz z Towarzystwa Edukacji Antydyskryminacyjnej.

DOWIEDZ SIĘ WIĘCEJ   

Kim jesteśmy i co robimy?

Jesteśmy grupą osób i organizacji, którym zależy na tym, aby wszyscy uczniowie i uczennice byli szkole bezpieczni – nie doświadczali przemocy, wyzwisk, wykluczenia czy dyskryminacji np. ze względu na swoje pochodzenie, wygląd, płeć, status materialny czy orientację seksualną. Prowadzimy warsztaty i szkolenia dla nauczycieli i nauczycielek, dajemy im narzędzia potrzebne do pracy z dziećmi i młodzieżą, doradzamy i pomagamy rozwiązywać trudne sytuacje. Współpracujemy z rodzicami, wspieramy ich i doradzamy, jak reagować, kiedy ich dzieci są w szkole wyzywane lub doświadczają przemocy. Zabieramy głos zawsze wtedy, gdy komuś w szkole dzieje się krzywda. To dzięki naszej pracy uczniowie i uczennice, mogą czuć się w szkole bardziej u siebie, a nauczycielki i nauczyciele skuteczniej dbają o bezpieczeństwo i równe traktowanie.

 

Po kursie „Sustainable Activism – Regenerative Organizing”

Po kursie „Sustainable Activism – Regenerative Organizing” organizowanym przez http://ulexproject.org spróbowaliśmy sprawdzić, co udało się wynieść z niego osobom uczestniczącym. Mamy nadzieję, że artykuł ten pomoże zorientować się osobom rozważającym uczestnictwo w podobnym kursie w przyszłości, ale także odpowie na pytanie jak się wraca do swojego życia po kursie, który przez 8 dni oferuje zupełnie inną rzeczywistość.

Nim oddamy głos uczestniczkom i uczestnikom, bardzo krótki opis agendy kursu i środowiska, w którym się odbywał, które miało istotny wpływ na cały proces.

Kurs trwał 8 dni, uczestnicy spędzali je razem z facylitatorami w opustoszałej wiosce w górach Katalonii. Poza uczestnictwem w warsztatach, przez 8 dni grupa tworzyła tymczasową społeczność, mieszkając razem, zajmując się utrzymaniem domu itd. W okolicy nie było innych osób, a najbliższa miejscowość, w której można było skorzystać z jakichkolwiek usług, odległa była o kilka godzin marszu. Grupa miała także narzucone restrykcje związane z używaniem wszelkich urządzeń elektronicznych (digital detoks). Większość z 8 dni była zaplanowana wg stałego rytmu, z blokami warsztatowymi, posiłkami i (opcjonalnymi) medytacjami i zajęciami ruchowymi o stałych porach.

Jak wskazuje nazwa kursu, jego celem było wsparcie uczestników i uczestniczek w aktywizmie tak, aby nie powodować wypalenia własnego lub innych osób. Nie sposób w jednym akapicie streścić, czego dotyczyły wszystkie bloki warsztatowe, ale wymieńmy ich kilka, aby dać przedsmak całości: diagnoza wypalenia; zrozumienie, w jakim momencie naszego aktywistycznego życia sami/e jesteśmy; sposoby jak osoby i organizacje mogą przeciwdziałać wypaleniu; dynamika i specyfika pracy w grupie; własne granice; jak zaplanować swój przyszły aktywizm w sposób, który nas nie wypali.

Naszym kolegom i koleżankom z kursu zadaliśmy kilka pytań. Udało nam się zebrać informację zwrotną od 6 osób, poniżej prezentujemy wybrane fragmenty. Próba jest nieduża, ale mimo wszystko, mamy nadzieję, że będzie to przydatna lektura.

Pytanie 1. Co udało Ci się wprowadzić/zaimplementować w codziennym życiu?

(Czy zwykła rzeczywistość Ci sprzyjała/to utrudniała? Opisz jak wykorzystywałeś te szanse lub przezwyciężałaś te trudności?)

„Po kursie zaczęłam medytować prawie każdego dnia. Zaczęłam też koncentrować się bardziej na chwili obecnej, być bardziej świadomą mojej relacji z samym sobą i innymi. Moja praktyka 'daily awareness’ [jedna z technik przekazywanych na kursie] stała się dużo lepsza, jestem w stanie zauważać lepiej co dzieje się dookoła, docierać głębiej. Pracuje też nad wyznaczaniem swoich granic, aby nie dopuścić do kolejnego wypalenia. Pomaga mi w tym narzucanie sobie rytmu dnia, rutyny, czas tylko dla siebie, dostrzeganie własnej wartości nie tylko w tym, co mogę zrobić dla innych, jaką zmianę mogę przynieść. To cały czas trudne, cały czas dzieje się we mnie związany z tym proces.”

„Po kursie podróżowałem i uczyłem, więc bardzo trudno było mi zaimplementować coś w tamtym momencie, ale teraz, gdy jestem w domu rzeczy wpadły na swoje miejsce i efekty są niesamowite! Medytuję codziennie 25 minut, a medytacja zmieniła się z obowiązku w przyjemność, ćwiczenie uwagi z którym z przyjemnością bawię się każdego ranka, patrząc z ciekawością jakie myśli i uczucia pojawiają się we mnie za każdym razem. Bardzo pomaga mi to przeżyć własne wypalenie i zaakceptować nowego siebie, którym się po nim stałem”.

“Ten kurs wydarzył się w idealnym czasie w moim życiu. Wyciągnęłam z niego bardzo wiele, jednak skupię się tutaj na trzech głównych rzeczach. Pierwszą są wiedza i ćwiczenia wykorzystane na kursie, służą mi one w mojej pracy zawodowej oraz inspirują do poszerzania warsztatu. Drugą rzeczą są różne przemyślenia, które miałam w trakcie kursu. Okazuje się, że kiedy człowiek jest w nowym środowisku, a do tego nie rozprasza go telefon ani komputer (przestrzegałam digitalowego detoksu bardzo dokładnie) to umysł jest jakiś taki bardziej kreatywny. Wiele z tych rzeczy poruszyłam już na swojej terapii, gdzie były bardzo wartościowe. Trzecią rzeczą jest medytacja. Niestety z nią idzie mi najgorzej, ponieważ mój tygodniowy grafik nie ma codziennej powtarzającego się harmonogramu, więc najczęściej ciężko jest znaleźć mi te pół godziny na praktykę medytacji.”

„Staram się po prostu zostawiać sobie jakąś przestrzeń na zajmowanie się samą sobą bez poczucia winy. Dla przykładu – staram się znajdować czas na czytanie w każdym tygodniu, na co wcześniej sobie nie pozwalałam. To trudne, bo mój plan dnia jest znowu bardzo niestabilny, ale staram się zaczynać odmawiać zrobienia rzeczy gdy widzę, że zaczynam tracić siebie”.

„Po powrocie starałem się narzucić sobie pewne rutyny, w szczególności zacząć medytować i chodzić na jogę, żeby bardziej zadbać o siebie. Z jogą się udało, z medytacją niestety gorzej, ale cały czas mam nadzieję do niej wrócić”.

Pytanie 2. Co się w Tobie zmieniło po kursie (w kategoriach postaw i podejścia, nie wiedzy i umiejętności)?

„Przede wszystkim zacząłem podejmować decyzje bardziej świadomie, tworzyć własne granice i decydować, co biorę na siebie.”

„Staram się bardziej dzielić tym co się dzieje we mnie z innymi, otwierać na nich. Wydaje mi się, że to dlatego, że zaczęłam się czuć lepiej z samą sobą, jakbym widziała więcej ścieżek, więcej możliwości, miała nową energię i nowe spojrzenie na siebie. Pozwolenie sobie na odpuszczenie starych rzeczy, tak aby znowu móc uczestniczyć w świecie, to jest to czego potrzebowałam i co, jak wierzę, wyniosłam z kursu”.

„Czuje, że odpocząłem, mam więcej energii, jestem lepiej skupiony i myślę bardziej analitycznie. Rozszerzyłem zakres tego co robię i mimo wszystko robię to lepiej niż wcześniej, z większą świadomością siebie. Nauczyłem się też lepiej słuchać innych”.

„Poczułam powrót motywacji do działania i jestem mniej zirytowana i znowu mam ochotę uczyć się rzeczy (więcej praktyki, refleksji, odkrywania nowych faktów i zjawisk”.

„Mniej się przejmuję, mniej wstydzę przed innymi, że czegoś nie zrobiłem”.

“Osiędbanie (self-care) jest bardzo ważne i że składają się na nie bardzo prozaiczne rzeczy, jak dobre jedzenie zjedzone bez pośpiechu, odpowiednia ilość snu czy czas dla siebie. To ważna lekcja, którą praktykuję po powrocie. Wiedziałam o tym wcześniej, ale nigdy nie miałam wystarczającego zaparcia, żeby to wdrożyć w życie.”

 

Pytanie 3. Czy próbowałeś/aś jakoś szerzyć wiedzę/umiejętności/przekonania zdobyte na kursie, jeśli tak, to jak Ci poszło?

„Jeszcze nie, ale mamy to w planach w społeczności w której żyje”.

„Razem z koleżanką przygotowujemy 1-2 dniowe warsztaty dla osób wypalonych”.

“Poza opowiedzeniu o moich wrażeniach i przemyśleniach wszystkim swoim znajomym nie miałam jeszcze możliwości szerzenia tej wiedzy w innym gronie. Ale na początku stycznia nadarzy się ku temu okazja, bo będę organizować spotkanie dla większej grupy.”

„Podróżując po kursie dużo o nim opowiadałam. Mam poczucie, że naprawdę zasiewałam w ludziach jakąś nadzieję, że możemy robić rzeczy i jesteśmy w tym razem”.

„Wiele znajomych i przyjaciół było ciekawych i chciało słuchać o doświadczeniach z ULEXu, może dlatego, że organizacja zdecydowała się wydelegować mnie. To była dobra okazja żeby przypomnieć sobie kurs i poreflektować na jego temat. Iiii, razem z przyjaciółmi planujemy 'regenerative activism retreat’ tej wiosny, cieszę się że tam będę mógł dalej przekazywać to, co dostałem”.

Pytanie 4. Czy chciał(a)byś coś jeszcze dodać?

„Czuje się, jakby się zrestartowała, jakby jasne promienie znowu dotarły do mojego umysłu po długim czasie. Nie mam pewności co do wszystkiego, ale czuje, że proces mojej regeneracji się zaczął. Regeneracji, aby traktować z uczuciem nie tylko innych, ale też siebie. Mam nadzieję, że mogę szerzyć 'dbanie o siebie’ jako coś wartościowego w ruchach w których uczestniczę.”

„Czemu, czemu musiałem uczestniczyć w aktywizmie 25 lat non-stop, widzieć wypalenie innych i swoje aby dotrzeć do tego miejsca?! Gdybym był na tym kursie, gdy miałem 20 lat mógłbym tak bardzo pomóc sobie i innym. Widziałem tyle osób które wypadły z tego aktywistycznego pociągu, wróciły do życia rodzinnego i kapitalistycznych struktur trwania, depresji, zaprzestania rewolucyjnych działań. Zastanawiam się, jak bardzo inaczej mogłyby się potoczyć nasze życia gdybyśmy dostąpili przywileju bycia na tym kursie, zdobycia tych prostych i skutecznych praktyk dbania o siebie i innych wcześniej.”

“Było super!”

Powyższe wypowiedzi są w całości pozytywne i budujące. Nie wiemy czy to reprezentatywny obraz doświadczeń pokursowych całej grupy, ale na pewno jest on w pewnym stopniu dowodem na skuteczność kursu i adekwatność jego założeń.

Droga Czytelniczko, Drogi Czytelniku, jeżeli borykasz się z wypaleniem aktywistycznym to serdecznie polecamy Ci udział w takim lub podobnym kursie. A jeżeli to niemożliwe to chociaż wprowadzenie w swoje życie kilku małych “self-carowych” zmian. Okazuje się, bowiem (metaforycznie i nie), że maski tlenowe w samolocie powinniśmy zakładać najpierw sobie, a dopiero potem innym nie bez powodu.

Alek Lewandowski & Aleksandra Kacprowicz

 

Wyjazd na kurs został sfinansowany w ramach programu Erasmus+

Nowe scenariusze lekcji od TEA

Zapraszamy do zapoznania się z nowymi scenariuszami lekcji, które powstały w ramach realizowanych przez Towarzystwo Edukacji Antydyskryminacyjnej projektów łączących perspektywę antydyskryminacyjną i globalną.

Scenariusze pozwalają na rozpoczęcie rozmowy z dziećmi, młodzieżą oraz studentami i studentkami na temat współczesnych wyzwań globalnych, takich jak migracje międzynarodowe, czy kryzys klimatyczny.

Zachęcamy do korzystania!

  1. Scenariusz dla szkół ponadpodstawowych pt. „Migracje klimatyczne a Cele Zrównoważonego Rozwoju” 
  2. Scenariusz dla klas IV – VI szkół podstawowych pt. „Różnorodność to my” 
  3. Scenariusz dla klas I – III szkół podstawowych pt. „Szkoła zwierząt” 
  4. Scenariusz dla klas VII i VIII szkół podstawowych pt. „Z pytaniami w świat” 
  5. Propozycja zajęć akademickich na studiach pedagogicznych.

Publikacja jest częścią projektu „Uczymy (się) o edukacji globalnej. Współpraca organizacji pozarządowych i środowiska akademickiego” w ramach programu polskiej współpracy rozwojowej Ministerstwa Spraw Zagranicznych RP.

Publikacja jest realizowana w ramach projektu „Razem rozwijamy kompetencje: europejskie sieci obywatelsko-uniwersyteckie na rzecz globalnej edukacji w zakresie migracji, bezpieczeństwa i zrównoważonego rozwoju we współzależnym świecie (InterCap)” finansowanego przez Unię Europejską w ramach program EuropAid (num er projektu: CSO-LA/2017/388-136).

Przedstawiane treści wyrażają wyłącznie poglądy autorek i nie mogą być utożsamiane z oficjalnym stanowiskiem Ministerstwa Spraw Zagranicznych RP ani Unii Europejskiej.

Seminarium „Razem dla równego traktowania – współpraca między samorządem lokalnym a organizacjami pozarządowymi”

W obecnych czasach samorząd lokalny może być ważnym sojusznikiem dla organizacji pozarządowych działających w obszarze równego traktowania oraz przeciwdziałania dyskryminacji i związanej z nią przemocy. Przykłady z kilku miast w Polsce pokazują, że taka współpraca jest możliwa i że może ona dotyczyć nie tylko pojedynczych działań, ale rozwiązań systemowych, w tym polityk lokalnych.

Celem spotkania jest podjęcie wspólnej dyskusji na temat skutecznej i trwałej współpracy pomiędzy samorządami lokalnymi różnego szczebla a organizacjami pozarządowymi działającymi w obszarze równego traktowania, przeciwdziałania dyskryminacji i motywowanej nią przemocy.
Spotkanie jest adresowane do przedstawicieli i przedstawicielek samorządów i organizacji pozarządowych – zarówno do osób, które mają już za sobą doświadczenie międzysektorowego, wspólnego działania, jak i dla tych, które chciałyby zainicjować taką współpracę.
Jako punkt wyjścia do dyskusji posłużą nam przykłady współpracy z Gdańska, Warszawy i województwa podlaskiego. Istotną część spotkania stanowić będzie dyskusja i wymiana doświadczeń między uczestnikami i uczestniczkami seminarium.


11 czerwca 2019 r. (wtorek), godz. 10:00 – 16:30
Biuro Rzecznika Praw Obywatelskich
Al. Solidarności 77, Warszawa

Program spotkania:

10:00 – 10:40 Powitanie i otwarcie spotkania
Przedstawienie się uczestników i uczestniczek

Milena Adamczewska, Zespół ds. Równego Traktowania, Biuro Rzecznika
Praw Obywatelskich

Magdalena Chustecka, Towarzystwo Edukacji Antydyskryminacyjnej

10:40 – 12:25 Blok I: Polityki lokalne

10:40 – 11:00: Proces przygotowywania i wdrażania Gdańskiego Modelu
Integracji Imigrantów – Marta Siciarek, Centrum Wspierania Imigrantów i
Imigrantek, Gdańsk

11:00 – 11:20: Proces przygotowywania i wdrażania Modelu na rzecz
Równego Traktowania – Barbara Borowiak, Wydział Rozwoju Społecznego
Urzędu Miasta Gdańsk

11:20 – 11:40: Proces powstawania i podpisywania przez warszawski
samorząd Deklaracji „Warszawska Polityka Miejska na rzecz Społeczności
LGBT+” – Marek Szolc, Radny Miasta Stołecznego Warszawy i Oktawiusz
Chrzanowski, Stowarzyszenie Miłość Nie Wyklucza

11:40 – 12:25: Dyskusja

12:25 – 13:10 Przerwa obiadowa

13:10 – 14:35 Blok II: Rozwiązania systemowe

13:10 – 13:30: Współpraca z Urzędem Marszałkowskim Województwa
Podlaskiego – Grzegorz Stefaniak, Stowarzyszenie 9dwunastych, Białystok

13:30– 13:50: Systemowe rozwiązania na rzecz przeciwdziałania
wykluczeniu i przemocy w środowisku szkolnym – Izabela Podsiadło-
Dacewicz, Warszawskie Centrum Innowacji Edukacyjno-Społecznych i
Szkoleń (jednostka Biura Edukacji m.st. Warszawy)

13:50 – 14:30: Dyskusja

14:30 – 15:00 Przerwa kawowa

15:00 – 16:00 Dyskusja: Jak inicjować i wspierać trwałe i skuteczne sojusze pomiędzy samorządem lokalnym a organizacjami pozarządowymi na rzecz równego
traktowania?

16:00 – 16:30 Podsumowanie i zakończenie spotkania


Zgłoszenie uczestnictwa w seminarium prosimy przesyłać do 31 maja 2019 r. korzystając
z formularza: https://tea.org.pl/razem-na-rzecz-rownego-traktowania-formularz-zgloszeniowy/.
Potwierdzenie udziału otrzymają Państwo drogą mailową do 4 czerwca 2019 r.

Spotkanie jest częścią międzynarodowego projektu Central and Eastern European Network for the Prevention of Intolerance and Group Hatered (CEE Prevent Net), finansowanego ze środków Komisji Europejskiej oraz Funduszu Wyszechradzkiego.

Projekt jest objęty patronatem Rzecznika Praw Obywatelskich

 

The project was funded by the European Union’s Rights, Equality and Citizenship Programme (2014-2020).

 

 

The project is co-financed by the Governments of Czechia, Hungary, Poland and Slovakia through Visegrad Grants from International Visegrad Fund. The mission of the fund is to advance ideas for sustainable regional cooperation in Central Europe.

Zapraszamy na debatę pt. „Siła w edukacji włączającej. Razem dla bardziej sprawiedliwego świata.”

W imieniu TEA oraz Koalicji na rzecz Edukacji Antydyskryminacyjnej zapraszamy na debatę pt. „Siła w edukacji włączającej. Razem dla bardziej sprawiedliwego świata.”, która odbędzie się 11 maja 2019 r. w Warszawie.

Tematem przewodnim będzie edukacja włączająca, będąca jedną z głównych polityk wielu krajów europejskich. Ma ona na celu zapewnienie pełnego uczestnictwa w życiu społecznym wszystkim uczniom i uczennicom, niezależnie od ich pochodzenia kulturowego i etnicznego, wyznania/bezwyznaniowości, płci, statusu społeczno-ekonomicznego, wieku i sprawności. W ramach spotkania chcemy kontynuować rozpoczętą w grudniu 2018 podczas seminarium „Edukacja globalna i antydyskryminacyjna: tu i teraz!” dyskusję o teorii i praktyce w edukacji antydyskryminacyjnej i globalnej.

W spotkaniu wezmą udział teoretycy i teoretyczki oraz praktycy i praktyczki edukacji globalnej i antydyskryminacyjnej. Siłą tego środowiska jest współpraca, oddolne działanie i wspólne inicjatywy pokazujące skalę i różnorodność naszych działań, dlatego do udziału w spotkaniu zapraszamy nauczycielki i nauczycieli, osoby reprezentujące organizacje pozarządowe działające w obszarze edukacji, przedstawicielki i przedstawicieli organizacji rodziców, jak również akademiczki i akademików zajmujących się edukacją.

Spotkanie będzie składać się z dwóch części:
1. W pierwszej części przedstawimy prezentację i porozmawiamy o tym, czy i jak edukacja włączająca wspiera edukację globalną i antydyskryminacyjną.
2. Druga część spotkania będzie miała formę warsztatową: weźmiemy udział w dyskusji metodą dociekań filozoficznych na rzecz globalnego obywatelstwa (ang. philosophy for global citizenship – P4GC).

Spotkanie, współorganizowane przez Koalicję na rzecz Edukacji Antydyskryminacyjnej, będzie okazją do rozmowy z przedstawicielami i przedstawicielkami organizacji zrzeszonych w Koalicji, zajmujących się tematyką równego traktowania w szkole.

Chęć udziału w spotkaniu prosimy zgłaszać za pomocą formularza. Zgłoszenia przyjmujemy do 28 kwietnia 2019 r. Liczba miejsc jest ograniczona. Potwierdzenie udziału otrzymają Państwo najpóźniej 30 kwietnia.

W trakcie spotkania zapewniamy wegetariański poczęstunek.

Projekt “Uczymy (się) o edukacji globalnej. Współpraca organizacji pozarządowych i środowiska akademickiego” jest realizowany w ramach programu polskiej współpracy rozwojowej Ministerstwa Spraw Zagranicznych RP. Debata jest realizowana w ramach projektu “Razem rozwijamy kompetencje: europejskie sieci obywatelsko-uniwersyteckie na rzecz globalnej edukacji w zakresie migracji, bezpieczeństwa i zrównoważonego rozwoju we współzależnym świecie (InterCap)” finansowanego przez Komisję Europejską w ramach program EuropAid (Numer projektu: CSO-LA/2017/388-136).

Koalicja na rzecz Edukacji Antydyskryminacyjnej i Towarzystwo Edukacji Antydyskryminacyjnej w związku z rozpoczętym strajkiem publikuje list poparcia dla postulatów środowiska nauczycielskiego

Warszawa, 8 kwietnia 2019 r.

List poparcia dla postulatów środowiska nauczycielskiego

W związku z zaplanowanym na 8 kwietnia 2019 r. ogólnopolskim strajkiem środowiska nauczycielskiego, solidaryzujemy się z nauczycielkami i nauczycielami uczestniczącymi w proteście oraz wyrażamy poparcie dla ich postulatów dotyczących wysokości wynagrodzeń i warunków pracy.

Godne wynagrodzenia i warunki pracy, przejrzysta i motywująca ścieżka awansu zawodowego, prestiż zawodu nauczycielki i nauczyciela – to czynniki, które znacząco wpływają na jakość edukacji oraz na bezpieczeństwo uczniów i uczennic w szkołach.

Przeciążenie biurokracją oraz szereg negatywnych zmian towarzyszących reformie systemu oświaty stanowią zagrożenie zarówno dla bezpieczeństwa uczniów i uczennic jak i możliwości skutecznego korzystania przez nich z prawa do edukacji. Nasz szczególny sprzeciw budzą:

  • nieuzasadnione merytorycznie zmiany programowe, wprowadzane w pośpiechu – bez odpowiedniego przygotowania, dialogu i konsultacji ze środowiskiem nauczycielskim oraz dbałości o ich jakość,
  • wycofanie zapisów zobowiązujących placówki edukacyjne do prowadzenia działań antydyskryminacyjnych,
  • ograniczanie autonomii szkół oraz wywieranie przez instytucje odpowiedzialne za system edukacji formalnej w Polsce presji na szkoły, które podejmują działania na rzecz przeciwdziałania stereotypom, uprzedzeniom i dyskryminacji,
  • zwiększenie liczby uczniów i uczennic w budynkach szkolnych oraz wynikające z tego zmiany w organizacji pracy szkoły powodujące napięcia w społecznościach szkolnych.

Ogólny chaos i atmosfera towarzysząca wprowadzanym zmianom, przyczyniają się do pogłębiania wykluczenia, przemocy rówieśniczej i dyskryminacji w szkołach. Tym samym stanowią zagrożenie dla rozwoju, dobrostanu, a niejednokrotnie także zdrowia i życia uczniów i uczennic.

Popieramy postulaty środowiska nauczycielskiego oraz solidaryzujemy się z postawą nauczycielek i nauczycieli, których wymagająca praca i towarzysząca jej odpowiedzialność powinny być godnie wynagradzane oraz prowadzone w warunkach umożliwiających skupienie na działaniach wychowawczych i dydaktycznych na rzecz dzieci i młodzieży.

Zarząd Towarzystwa Edukacji Antydyskryminacyjnej

 

Organizacje członkowskie Koalicji na rzecz Edukacji Antydyskryminacyjnej:

  1. Towarzystwo Edukacji Antydyskryminacyjnej
  2. Kampania przeciw Homofobii
  3. Fundacja Przestrzeń Kobiet
  4. Społeczny Monitor Edukacji
  5. Fundacja Autonomia
  6. Fundacja Dialog-Pheniben
  7. Stowarzyszenie INTERKULTURALNI PL
  8. Stowarzyszenie przeciw Antysemityzmowi i Ksenofobii Otwarta Rzeczpospolita
  9. Fundacja na rzecz Różnorodności Społecznej
  10. Stowarzyszenie 9dwunastych
  11. Fundacja na Rzecz Różnorodności Polistrefa
  12. ANTERIS Fundacja Pomocy Prawnej
  13. Fundacja Punkt Widzenia
  14. Stowarzyszenie Rodzin i Opiekunów Osób z Zespołem Downa “Bardziej kochani”
  15. Fundacja Ośrodka KARTA
  16. Fundacja Pozytywnych Zmian
  17. Stowarzyszenie Homo Faber
  18. Fundacja Feminoteka
  19. Stowarzyszenie Queerowy Maj
  20. SPUNK Fundacja Nowoczesnej Edukacji
  21. Stowarzyszenie Jeden Świat
  22. Fundacja Trans-Fuzja
  23. Stowarzyszenie Lambda Warszawa
  24. Fundacja Rozwoju Dzieci im. J. A. Komeńskiego
  25. Fundacja HerStory

 

“Uczymy (się) łączyć perspektywę globalną i antydyskryminacyjną w pracy z dziećmi i młodzieżą” – TEA zaprasza na warsztaty

  • Jak rozpocząć rozmowę na tak złożony temat, jakim są międzynarodowe migracje?
  • W jaki sposób przekazywać wiedzę uczennicom i uczniom oraz zachęcać do własnych przemyśleń i działań na rzecz Agendy Celów Zrównoważonego Rozwoju?
  • Jak mówić młodym ludziom o globalnych wyzwaniach w duchu szacunku i dialogu?
  • Czym jest dialog w edukacji globalnej i antydyskryminacyjnej?
  • Jak włączać perspektywę globalną do edukacji antydyskryminacyjnej
    i antydyskryminacyjną do globalnej?

Zapraszamy na dwudniowy warsztat dla nauczycielek i nauczycieli oraz edukatorek i edukatorów, w ramach którego porozmawiamy o współczesnych wyzwaniach globalnych, wykorzystując dialogiczne metody pracy.

Cele warsztatu:

  • Pozyskasz wiedzę na temat wspólnych wyzwań globalnych (ze szczególnym uwzględnieniem kwestii migracji) oraz proponowanych odpowiedzi na te wyzwania.
  • Zapoznasz się z dialogicznymi metodami krytycznej edukacji, m.in.: dociekania filozoficzne z dziećmi i młodzieżą oraz otwarte przestrzenie dla dialogu i dociekań.
  • Poddasz refleksji swój warsztat metodyczny dotyczący podejmowania aktualnych tematów globalnych w czasie zajęć, które prowadzisz.
  • Otrzymasz propozycje ćwiczeń, które będą stanowić wsparcie dla Twojej pracy w klasie.

Dla kogo?

  • Dla nauczycielek i nauczycieli oraz edukatorek i edukatorów.

Kiedy?

  • 30 – 31 marca 2019 (istnieje możliwość skorzystania z noclegu z 29 – 30 marca).
  • w godzinach 9:00 – 18:00 (I dzień, sobota), 9:00 – 14:00 (II dzień, niedziela)

Warunki uczestnictwa:

  • Jesteś nauczycielem/nauczycielką bądź edukatorem/edukatorką i pracujesz z dziećmi i młodzieżą;
  • Możesz uczestniczyć w obydwu dniach szkoleniowych;
  • Zarejestrujesz się na platformie internetowej projektu (www.https://developtogether.eu/pl/) i podejmiesz się realizacji jednego zadania on-line.
  • Przeprowadzisz zajęcia z dziećmi lub młodzieżą z wykorzystaniem materiałów otrzymanych w czasie szkolenia i prześlesz nam krótkie sprawozdanie.

Gdzie?

Centrum Partnerstwa Społecznego „Dialog” im. A. Bączkowskiego,

ul. Bolesława Limanowskiego 23, 00-001 Warszawa.

Zapewniamy zwrot kosztów podróży i nocleg w pokoju dwuosobowym oraz wyżywienie w trakcie warsztatu.

Jak się zgłosić?

Zgłoszenia za pomocą formularza online: https://goo.gl/forms/JTd7hrbZPVbyTjZD2

przyjmujemy do 17 marca 2019 r.

Liczba miejsc ograniczona. Potwierdzenia uczestnictwa zostaną rozesłane nie później niż 20 marca.

W razie pytań prosimy o kontakt z Elżbietą Kielak: e.kielak@tea.org.pl

Z kim pracujemy?

Przez dwa dni będziemy pracować wspólnie z trzema trenerkami: Martą Gontarską – ekspertką z zakresu krytycznej edukacji globalnej, certyfikowaną trenerką metody filozofii z dziećmi i młodzieżą,  Elżbietą Kielak – trenerką antydyskryminacyjną i ekspertką z zakresu edukacji globalnej oraz Małgorzatą Nowak – nauczycielką bibliotekarką, pedagogiem, socjoterapeutką, autorką programu edukacji medialnej ”Wychowanie do mediów” w Gimnazjum nr 1 z Oddziałami Integracyjnymi w Bytomiu, obecnie SPMS oraz scenariuszy lekcji z zakresu edukacji medialnej, globalnej, antydyskryminacyjnej .

Projekt jest realizowany we współpracy z Instytutem Globalnej Odpowiedzialności (IGO) i opiera się na diagnozie oraz metodach wypracowanych w ramach projektu “Nauczycielki zmieniają świat” w latach 2013-2015.

Projekt “Uczymy (się) o edukacji globalnej. Współpraca organizacji pozarządowych i środowiska akademickiego”  jest realizowany w ramach programu polskiej współpracy rozwojowej Ministerstwa Spraw Zagranicznych RP.

Szkolenie jest realizowane w ramach projektu “Razem rozwijamy kompetencje: europejskie sieci obywatelsko-uniwersyteckie na rzecz globalnej edukacji w zakresie migracji, bezpieczeństwa i zrównoważonego rozwoju we współzależnym świecie (InterCap)” finansowanego przez Komisję Europejską w ramach program EuropAid (Numer projektu: CSO-LA/2017/388-136).

Cyberhistorie. Warsztat dla nauczycielek i nauczycieli

ZAPRASZAMY NA WARSZTATY DLA NAUCZYCIELEK I NAUCZYCIELI: CYBERHISTORIE. O BEZPIECZEŃSTWIE I KOMUNIKACJI W SIECI Z KLASAMI I-VI.

Czemu wysłanie selfie to nie zawsze dobry pomysł? Gdzie leży granica między koleżeńskim żartem a frapingiem? Jak bronić się przed hejtem?

To tylko niektóre z problemów, z jakimi mierzy się młodzież, wchodząc do sieci. Jeżeli chcesz je lepiej poznać i wesprzeć uczennice i uczniów w bezpiecznym korzystaniu z Internetu, szukasz inspiracji, jak zacząć – zgłoś się na nasz warsztat.
Serdecznie zapraszamy nauczycielki i nauczycieli ze szkół w całej Polsce do udziału w bezpłatnym 1-dniowym warsztacie z wykorzystania innowacyjnych materiałów edukacyjnych przygotowanych przez Towarzystwo Edukacji Antydyskryminacyjnej „Cyberhistorie. O bezpieczeństwie i komunikacji w sieci. Scenariusze lekcji dla klas I-VI”.

Cele warsztatu:
1. Zyskanie wiedzy nt. cyberprzemocy, bezpieczeństwa w sieci, asertywnej komunikacji, mechanizmów wykluczania w grupie rówieśniczej.
2. Poznanie nowego programu edukacyjnego – „Cyberhistorii” i praktycznych narzędzi (animacje, scenariusze lekcji) do pracy z młodzieżą na ww. tematy.
3. Zwiększenie umiejętności identyfikowania i radzenia sobie z tzw. trudnymi tematami w Twojej klasie (przemoc rówieśnicza, uprzedzenia, dyskryminacja).

Dla kogo?
Dla nauczycielek i nauczycieli, którzy:
– pracują z dziećmi i młodzieżą w przedziale wiekowym I-VI klasa szkoły podstawowej,
– chcą poruszać tematykę cyberbezpieczeństwa, dobrej komunikacji i antydyskryminacji w swoich klasach,
– chcą poznać i przetestować nowe materiały edukacyjne,
– zobowiążą się do przeprowadzenia co najmniej 2 lekcji wg poznanych scenariuszy w terminie do 29 marca, a następnie wypełnią ankietę ewaluacyjną on-line dot. korzystania z tych materiałów.

Kiedy i gdzie?
Warsztat odbędzie się:
– 22 lutego 2019, w godzinach 10.00-16.00; zapewniamy wegetariański obiad i przerwy kawowe,
– w przestrzeni Clockwork, ul. Twarda 1 w Warszawie.
– warunkiem udziału jest obecność na całości warsztatu.
Osoby uczestniczące otrzymają zaświadczenia o udziale w warsztacie.

Nie zwracamy kosztów dojazdu.

Jak się zgłosić?
Zgłoszenia za pomocą formularza online:
https://goo.gl/forms/UaTuqhGDy4U0W1QB2
przyjmujemy do 17 lutego 2019. Liczba miejsc jest ograniczona. Potwierdzenia uczestnictwa zostaną rozesłane najpóźniej do 18 lutego.

Osoby prowadzące
Warsztat poprowadzą David Sypniewski – trener antydyskryminacyjny, pasjonat internetu i gier komputerowych i Hanna Zielińska, trenerka antydyskryminacyjna, animatorka kultury, koordynatorka projektu „Cyberhistorie”.

Ilustracja: Marta Zabłocka

Program edukacyjny „Cyberhistorie. O bezpieczeństwie i komunikacji w sieci” jest adaptacją programu CyberSense Ariel Trust i został opracowany przez Towarzystwo Edukacji Antydyskryminacyjnej w ramach projektu CyberSense.eu realizowanego we współpracy z Ariel Trust i Fundacją Evens. Projekt finansowany przez Fundację Evens.

Nabór otwarty na bezpłatne seminarium szkoleniowe dotyczące przeciwdziałania dyskryminacji oraz radykalizacji młodzieży (Prevent Seminar)

Ideą seminarium jest szkolenie osób pracujących z młodzieżą (lub pracujących dla organizacji/instytucji tworzących polityki młodzieżowe) w obszarze strategicznego zajmowania się różnymi formami dyskryminacji i nienawiści grupowej. Metodologia, którą Państwu proponujemy, została wypracowana przez berlińską organizację Cultures Interactive – naszego partnera w projekcie CEE Prevent Net.
W skondensowanym 2,5-dniowym warsztacie, na który zaprasza Państwa Towarzystwo Edukacji Antydyskryminacyjnej, osoby uczestniczące zapoznają się z planem interwencji, który jest głównym narzędziem szkolenia i nauczą się go stosować zgodnie z ich kontekstami i celami pracy. Warsztat składać się będzie z trzech modułów: Obserwacja, Analiza sytuacji i Definiowanie zespołu w procesie.

Cele seminarium
• zidentyfikowanie potencjalnych zagrożeń w kontekście ekstremizmów oraz wszelkich form nienawiści grupowej i dyskryminacji w środowisku lokalnym (np. rasizm, homofobia, antysemityzm itp.)
• uświadomienie sobie zasobów, potencjałów, ograniczeń i zagrożeń związanych z tymi zjawiskami w kontekście prowadzonej na co dzień pracy z młodzieżą
• opracowanie systematycznej strategii krok po kroku dla różnych kontekstów lokalnych i zawodowych
• zidentyfikowanie istniejących sieci wsparcia
• rozwijanie umiejętności i zdolności potrzebnych do prowadzenia zrównoważonej pracy z młodzieżą zorientowanej na prawa człowieka

Metody pracy
• transfer wiedzy teoretycznej poprzez ćwiczenia grupowe i krótkie prezentacje
• praca na przypadkach (case studies): osoby uczestniczące tworzą konkretne plany interwencyjne dla swojego własnego obszaru pracy
• odgrywanie ról: praktykowanie przedstawianych podejść w krótkich scenkach z własnych doświadczeń osób uczestniczących

Kogo zapraszamy?
• osoby pracujące bezpośrednio z młodzieżą lub w instytucjach wspierających młodzież (np. nauczyciele i nauczycielki, kuratorzy i kuratorki społeczne i sądowe, praktycy i praktyczki z zakresu pedagogiki, psychologii, pracy socjalnej, resocjalizacji, kultury itp.)
• edukatorów i edukatorki pracujących w obszarze edukacji poza formalnej, np. trenerzy_rki edukacji obywatelskiej, antydyskryminacyjnej, globalnej itp.

Czas trwania
• 2,5 dnia (21-23.03.2019)

Język
Warsztat prowadzony jest w języku angielskim, w razie potrzeby zapewniamy tłumaczenie.

Osoby prowadzące
Anika Posselius
Ukończyła kulturoznawstwo (licencjat) i studia europejskie (magisterskie). Urodzona w 1985 r. i wychowana w małym miasteczku wschodnioniemieckim gdzie rządziła silna i brutalna prawicowa subkultura, przez co jako nastolatka musiała konfrontować się z nieludzkimi postawami i nienawiścią. Od tego czasu zajmuje się radykalizmami, nienawiścią grupową i profilaktyką dyskryminacji i przemocy, zarówno podczas studiów jak i w aktywizmie kulturalnym / politycznym na poziomie lokalnym.
Jest trenerką edukacji osób dorosłych, specjalizuje się w takich tematach jak: strategie radzenia sobie z nienawiścią grupową w pracy pedagogicznej, praca pedagogiczna wrażliwa na płeć, powiązanie kultur młodzieżowych i edukacji obywatelskiej). Od ponad 10 lat pracuje jako freelancer oraz koordynatorka międzynarodowych i lokalnych projektów w berlińskim stowarzyszeniu Cultures Interactive.

Na krótką prezentację zaprosimy też Jacka Purskiego, działacza społecznego i edukatora mającego ogromne doświadczenie w przeciwdziałaniu radykalizacji młodzieży w Polsce. Więcej o jego działaniach można przeczytać tutaj: http://www.fundacjaibs.pl/team-view/jacek-purski/?fbclid=IwAR3RncLFGiNIAac9yvCas23hrcYZGsN5ERUPanyGAH3z-ug2_KdozOq6i9U

Koszty
Udział w seminarium jest bezpłatny. Osobom spoza Warszawy zapewniamy zwroty kosztów dojazdu na podstawie oświadczenia i przedstawienia biletów komunikacji zbiorowej II klasy, do wysokości 120 zł. Zapewniamy także noclegi i wyżywienie podczas warsztatów.

Jak się zgłosić?
Prosimy o wypełnienie formularza zgłoszeniowego do dnia 28 lutego 2019. Liczy się kolejność zgłoszeń oraz spełnienie kryteriów naboru:
– praca z młodzieżą / lub w instytucji tworzącej polityki lub praktyki kierowane do młodzieży / lub z osobami dorosłymi pracującymi z młodzieżą (pierwszeństwo będą miały osoby pracujące bezpośrednio z młodzieżą zagrożoną radykalizacją)
– motywacja i pomysł na realne wprowadzenie zdobytej wiedzy w późniejszą pracę z młodzieżą
– gotowość wzięcia udziału we wszystkich 3 dniach warsztatu oraz przyjęcie warunków proponowanych przez TEA
Zastrzegamy, że połowę z 16 miejsc na warsztacie rezerwujemy dla osób z Koalicji na Rzecz Edukacji Antydyskryminacyjnej.

Formularz znajduje się pod adresem: https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLSe1DGc2XchJQcU8CCBXRFGzy6wJV-dMtxz6oYPVTdSCVBAJRg/viewform?usp=sf_link

Osoby biorące udział w seminarium będą miały pierwszeństwo w planowanej na 17-22 czerwca 2019 International Summer School (prowadzonej w całości w jęz. angielskim, bez tłumaczenia) w Słowacji. Wydarzenie będzie okazją do zapoznania się z większą ilością narzędzi do pracy z młodzieżą stosowanych w krajach wyszehradzkich w obszarze przeciwdziałania przemocy, radykalizacji i dyskryminacji. Szczegóły już wkrótce!

————————
Jeśli podoba Ci się to co robimy- wesprzyj nas! przekaż 1% podatku na TEA

The project was funded by the European Union’s Rights, Equality and Citizenship Programme (2014-2020).




The project is co-financed by the Governments of Czechia, Hungary, Poland and Slovakia through Visegrad Grants from International Visegrad Fund. The mission of the fund is to advance ideas for sustainable regional cooperation in Central Europe.

Nowa publikacja w projekcie InterCap

Udostępniamy nową publikację stworzoną w ramach realizowanego przez Towarzystwo Edukacji Antydyskryminacyjnej międzynarodowego projektu „Razem rozwijamy kompetencje: europejskie sieci obywatelsko-uniwersyteckie na rzecz globalnej edukacji w zakresie migracji, bezpieczeństwa i zrównoważonego rozwoju we współzależnym świecie (InterCap)”

Jednym z pierwszych działań wszystkich organizacji partnerskich było stworzenie audytu dotyczącego tematyki migracji, zrównoważonego rozwoju i edukacji rozwojowej.

Prezentowana publikacja to skrót raportu całościowego, obejmującego wyniki zebrane ze wszystkich krajów partnerskich (w tym z Polski).

Osoby zainteresowane całym raportem w języku angielskim, zapraszamy na stronę internetową projektu InterCap.

Zachęcamy do lektury!

Apel w sprawie mowy nienawiści

My, obywatele i obywatelki, działacze i działaczki organizacji pozarządowych, dogłębnie wstrząśnięci i wstrząśnięte zarówno tragiczną śmiercią Prezydenta Pawła Adamowicza, jak i następującymi po niej komentarzami, przekłamaniami i manipulacjami, jakich dopuszczają się osoby publiczne, wzywamy decydentów i decydentki, przedstawicieli i przedstawicielki partii politycznych wszystkich opcji, posłów i posłanki, dziennikarzy oraz dziennikarki, jak i inne osoby aktywne w życiu publicznym o zaniechanie stosowania języka nienawiści.

Jesteśmy osobami, którym nie jest obojętne to, co dzieje się w naszym kraju. Żyjemy tu, pracujemy, angażujemy się w sprawy społeczne, wychowujemy dzieci i chcemy robić to dalej w atmosferze poszanowania godności, autonomii i różnorodności jednostek oraz grup społecznych. Wierzymy, że dialog bez nienawiści i przemocy jest możliwy, nawet jeśli różnimy się między sobą. Dlatego apelujemy o bezwarunkowe opamiętanie i zaprzestanie stosowania mowy pogardy, wrogości i nienawiści oraz innych form przemocy psychicznej, takich jak manipulacja, poniżanie, obwinianie, lekceważenie oraz posługiwanie się uprzedzeniami i oszczerstwami w debacie publicznej.

Jak widzieliśmy w ostatnich dniach, prowadzi to do zagubienia, gniewu i pokładów wrogości, które skutkują najtragiczniejszą konsekwencją jaką jest zabójstwo. Spirala wrogości i nienawiści została rozkręcona do granic człowieczeństwa.

Zwracamy się do wszystkich osób znaczących – polityków i polityczek, działaczy i działaczek społecznych, środowiskowych autorytetów, duszpasterzy, dziennikarzy i dziennikarek – nie z konkretnymi postulatami dotyczącymi formalnych działań (choć i tu jest wiele do zrobienia), ale o ludzką przyzwoitość, odruch czystego serca, szacunek wobec drugiego człowieka, których tak bardzo zabrakło w ostatnich latach, miesiącach i dniach! Apelujemy o bezwarunkowe zaprzestanie destruktywnej agresji i przemocy w debacie i przestrzeni publicznej.


List przekazujemy do wiadomości publicznej z apelem o rozpowszechnianie i podpisywanie za pomocą formularza: https://goo.gl/forms/iSgQldXp2A3XJyMs2

Sygnatariuszki i Sygnatariusze listu:

Centrum Praw Kobiet oddział w Łodzi
Centrum Wielokulturowe
Centrum Żydowskie w Oświęcimiu
Ekspedycja w Głąb Kultury
Fabryka Równości 
Feministki Antyfaszystki
Fundacja „Przestrzeń dla edukacji „
Fundacja Autonomia
Fundacja dla Somalii
Fundacja HerStory
Fundacja na Rzecz Różnorodności Polistrefa 
Fundacja Nowoczesnej Edukacji SPUNK
Fundacja Osiem Marzeń
Instytut Kultury Miejskiej
Obywatelski Toruń
Ogólnopolska Federacja Organizacji Pozarządowych
Otwarta Rzeczpospolita
Sekcja Antydyskryminacyjno – Antymobbingowa przy Oddziale ZNP Toruń
Stowarzyszenie Interwencji Prawnej
Stowarzyszenie na Rzecz Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego PRO HUMANUM
Stowarzyszenie przeciw Antysemityzmowi i Ksenofobii Otwarta Rzeczpospolita
Stowarzyszenie Queerowy Maj
Stowarzyszenie Tkalnia
Towarzystwo Edukacji Antydyskryminacyjnej
WWF Polska
Polska Fundacja im. Roberta Schumana 
Stowarzyszenie Strefa Wenus z Milo
Kampania Przeciw Homofobii
Agata Teutsch, Fundacja Autonomia
Jolanta Lange, Stowarzyszenie ProbHumanum
Berenika Błaszak, Fundacja Autonomia
Dorota Kocurek, Fundacja Autonomia
Lena Bielska, Fundacja HerStory
Mirosław Proppé, WWF Polska
Maciek Zabierowski, Centrum Żydowskie w Oświęcimiu
Monika Łukomska-Bekiel, Fundacja Osiem Marzeń
Wojciech Maruszewski, Fundacja dla Somalii
Malgorzata Sójka, Stowarzyszenie na Rzecz Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego PRO HUMANUM
Tadeusz Olczak, Stowarzyszenie ProHumanum
Anna Jurek, Fundacja Nowoczesnej Edukacji SPUNK 
Aleksandra Dulas, Fundacja Nowoczesnej Edukacji SPUNK
Dominik Marciniak , Fabryka Równości 
Weronika Jóźwiak, Stowarzyszenie Tkalnia
Aleksandra Chrzanowska, Stowarzyszenie Interwencji Prawnej
Małgorzata Łojkowska, Stowarzyszenie Interwencji Prawnej
Damian Wutke, Stowarzyszenie przeciw Antysemityzmowi i Ksenofobii Otwarta Rzeczpospolita
Joanna Chrapkowska, Centrum Wielokulturowe
Piotr Cykowski 
Weronika Czyżewska-Waglowska, Ogólnopolska Federacja Organizacji Pozarządowych
Ivka Macioszek, Sekcja Antydyskryminacyjno – Antymobbingowa przy Oddziale ZNP Toruń oraz Feministki Antyfaszystki
Ryszard Mosiołek, Obywatelski Toruń
Iga Kazimierczyk , Fundacja „Przestrzeń dla edukacji „
Anna Głogowska-Balcerzak, Centrum Praw Kobiet oddział w Łodzi
Paula Sawicka, Otwarta Rzeczpospolita
Aleksandra Szymańska, Instytut Kultury Miejskiej
Janina Stojak, Ekspedycja w Głąb Kultury
Joanna Balsamska, Fundacja na Rzecz Różnorodności Polistrefa 
Maciej Kruszka, Stowarzyszenie Tęczowe Opole
Dariusz Grzemny, Stowarzyszenie dla Dzieci i Młodzieży SZANSA
dr hab. Bartłomiej Walczak, Uniwersytet Warszawski
Marek Kazmierski, Apart Arts
Karolina Kuhn, Sensum Ośrodek Psychoterapii
Maria Stoecker 
Małgorzata Rogalska, Fundacja Zielony Przylądek
Magda Sikorska 
Ewelina Tomczak 
Anna Tanajewska, Szkoła Podstawowa nr 225 Warszawa
Katarzyna Hamer-den Heyer, Instytut Psychologii PAN
Artur Wieczorek, Forum Młodych Dyplomatów
Mateusz Wojcieszak, Fundacja Pole Dialogu
Marta Madejska, Łódzkie Stowarzyszenie Inicjatyw Miejskich „Topografie”
Akina Kula, Fundacja Pozytywnych Zmian
Tadeusz Makulski, Polskie Stowarzyszenie Sprawiedliwego Handlu
Tadeusz Korablin, Stowarzyszenie Europejska Demokracja – Nadzieja i Otwartość 
Jakub Studziński 
Katarzyna Stryjek, Gdańskie Centrum Mediacji Szkolnej i Rówieśniczej
Roman Piotrowski, KOD Kujawsko-Pomorskie
Jerzy Kowalski-Glikman 
Anna Krzeczkowska 
Anna Obem, Fundacja Panoptykon
Wojciech Juszkiewicz 
Anna Wojtczak 
Mirka Makuchowska, Kampania Przeciw Homofobii
Marian Dziwisz 
Lena Bielska, Fundacja HerStory
Magdalena Stoch, Uniwersytet Pedagogiczny im.KEN w Krakowie
Alicja Pacewicz, Fundacja Szkoła z Klasą
Paweł Chról, Klub Hebrajski
Magdalena Kusojć, Enterculture
Anna Pomianowska-Saad 
Joanna Piotrowska, Fundacja Feminoteka
Zoja Ghimire, Mangfold i Arbeidslivet (Różnorodność na rynku pracy)
Beata Sadowska 
Agnieszka Ciecholińska 
Beata Biesadecka
Elżbieta Kielak, Towarzystwo Edukacji Antydyskryminacyjnej
Dorota Bregin, Towarzystwo Edukacji Antydyskryminacyjnej
Joanna Waszkowska, Superbelfrzy RP
Agnieszka Szczepanik, Stowarzyszenie Jeden Świat
Paweł Biedny
Klaudia Waryszak-Lubaś, Trenerka antydyskryminacyjna
Natalia Sarata, Fundacja Przestrzeń Kobiet
Anna    Czarlinska
Dominika Cieślikowska, Towarzystwo Edukacji Antydyskryminacyjnej
Beata Perez Borjas
Marcin Szczepkowski
Joanna Antonik, Stowarzyszenie Wielokulturowy Kraków
Małgorzata Sztejter
Barbara Grzybowska
Beata Kołodziejczyk
Barbara Targosz
Olga Margis
Joanna Bojarska
Żaneta Balsamska
Luiza Bendyk
Aleksandra Skupińska, Forum Młodych Dyplomatów
Joanna SKRZYPCZAK, My, rodzice stowarzyszenie matek, ojców i sojuszników osób LGBTQIA
Marta Libiszowska
Oliwia Dąbrowska
Przemysław Staroń, Nauczyciel Roku 2018
Hanna Basek, Szary obywatel
Martyna Stec
Joanna Michlic, UCL
Wisla Ahlstrand
Marcin Stoczkiewicz, Fundacja ClientEarth Prawnicy dla Ziemi
Jędrzej Witkowski, Centrum Edukacji Obywatelskiej
Joanna Nowicka, ANTERIS Fundacja Pomocy Prawnej
Aga Molińska
Ewa Furgał, Fundacja Przestrzeń Kobiet
Sławomir Konkol
Marta du Vall, Fundacja Kobiety Nauki – Polska Sieć Kobiet Nauki
Marta Gontarska, Towarzystwo Edukacji Antydyskryminacyjnej
Michalina Wolna
Olga Pawlik, Stowarzyszenie Horyzont
Miłosz Lindner, Interwencja Pasażerska
Ada Rachfalska

Monika Mazur-Rafał, Fundacja Humanity in Action Polska
Joanna Kuczora
Urszula  Kochanowska Czarny
Maciej Przewoźnik
Marta Kasprzak, Uniwersytet Łódzki
Małgorzata Nowak
Wojciech Madejski
Filip Pazderski, Stowarzyszenie na Rzecz Ziemi Podlaskiej DRUMLA
Piotr Ruman, Forum Młodych Dyplomatów
Małgorzata Aulejtner, OZZPiP przy Szpitalu Grochowskim
Krzysztof Alcer, Fundacja RÓWNOŚĆ.INFO
Magdalena Derecka
Magdalena Przybysz
Patryk Moszka
Justyna Radomińska
malgorzata chamera
Natalia Gebert, Dom Otwarty
Agata Gnat
Katarzyna Rżanek
Maciek Śliwa
Aleksandra Przywecka
Halina Binkowska
Anna Łyczewska, Związek Literatów Polskich
Ewa Lamberska