fbpx Skip to content

TEA na konferencji “Czy szkoła może być lepsza?” – relacja on line już dostępna!

Wykład Kingi Karp i prezentacje pozostałych prelegentek i prelegentów są już dostępne w sieci: 

Link – Czy szkoła może być lepsza?

Link – Relacja z konferencji

W pierwszej turze wystąpień mieliśmy możliwość zastanowić się nad takimi wyzwaniami jak: efektywne porozumiewanie się różnych pokoleń, które spotykają się w szkole, zaproszenie uczniów do decydowani o tym, w jakiej szkole chcą się uczyć czy też nad pomysłem jak za pomocą nauczania ekspedycyjnego stworzyć szkołę poza budynkiem. Druga część była równie ciekawa. Joanna Berdzik dzieliła się przemyśleniami na temat tego jak trudno w szkołach efektywnie wdrożyć i wykorzystać różne, (nawet) sprawdzone już odkrycia pedagogiczne – ocenianie kształtujące, nauczanie ekspedycyjne. Być może było by inaczej gdybyśmy więcej czasu poświęcali na rozmowę o wartościach istotnych dla szkolnej społeczności? Marcin Sawicki dzielił się swoimi doświadczeniami pracy z dziećmi W CISZY, towarzyszącej działaniu, poznawaniu zagadnienia, którym dzieci aktualnie się zajmują. Ostatnie wystąpienie prowadziło do refleksji, że koniecznie trzeba patrzeć krytycznie na otaczającą nas rzeczywistość i zapraszać do tego uczniów. Wtedy zamiana i rozwój szkół, uczniów i nauczycieli będzie możliwa – a szkoła będzie miejscem uczenia się a nie „formatowania”.

W drugim dniu wystąpienia w większym stopniu dotyczyły wyzwań, które wciąż stoją przed szkołą. Grzegorz Mazurkiewicz mówił o barierach w nas samych, naszych modelach mentalnych, które powodują, że często bezrefleksyjnie powielamy wzorce i schematy działania, zatrzymujące szkołę w XIX wieku, nadal nastawioną na rywalizację i odtwórczość. My zaś potrzebujemy dzisiaj ufać sobie wzajemnie i współpracować, żeby konstruować świat, w którym chcemy mieszkać i żyć.
Kinga Karp przypomniała, że dyskryminacja w szkołach jest wciąż powszechnym zjawiskiem, wyłączającym dużą grupę dzieci, młodzieży z efektywnego procesu uczenia się. Aleksander Pawlicki pokazał jak bardzo jesteśmy złapani w pułapkę „jedynej właściwej odpowiedzi”, co bardzo utrudnia nam kreatywne myślenie i działanie.
Wystąpienie Doroty Ogrodzkiej pozwalało zastanowić się nad wagą obecności zajęć teatralnych w rzeczywistości szkolnej. Wśród argumentów za znalazły się m. in. budowanie poczucia sprawczości, możliwość testowania różnorodnych zachowań i ról.  Prezentacja kolejnych prelegentek, Katarzyny Żabickiej i Iwony Chrzanowskiej, dostarczała kolejnych dowodów na to, że ocenianie kształtujące jest możliwe do wprowadzenia w klasie i skutkuje większą świadomością i umiejętnością sterowania swoim własnym procesem uczenia się już u najmłodszych uczniów.
Konferencję kończyło wystąpienie Jarosława Kordzińskiego. Zawarto w nim tezy, że rzeczywiście dużo rodziców i nauczycieli dąży do tego, żeby wchodzić w relacje oparte na dialogu i zaufaniu, zamiast ślepym posłuszeństwie i kontroli – a to pozwala wierzyć, że szkoła gdzie wzajemne relacje są ważniejsze niż przekazywanie informacji jest w zasięgu naszych możliwości. I z tym optymistycznym przesłaniem opuszczaliśmy salę…

Link – Więcej o prelegentkach i prelegentach

Edukacja antydyskryminacyjna jest dziś potrzebna w Polsce tak jak nigdy dotąd.

Skip to content